Pétur var presturinn minn

Þegar ég var yngri og komið að fermingu - þá var Pétur presturinn minn. Hann var ávallt með skemmtilega tíma og ekki var verra að fermingarfræðslan var iðulega haldin heima hjá fermingarbörnunum og mæður okkar kepptust því við að elda og baka góðgæti handa gestunum.

Hressir tímar sem Pétur náði iðulega að gera áhugaverða og alltaf er hann svo jákvæður og hress.

Síðar kom að því að ég yfirgaf kristnina og kirkjuna með því (Pétri mínum til ama), og er þess vegna í dag eitthvað sem mætti kalla trúleysingja - og þó - maður trúir nú alltaf á sjálfan sig og það nægir mér 

En ég efast ekki um það að Pétur nái að hressa landann við með skilaboðum sínum á skjánum - og mamma biður að heilsa þér Pétur.

 

kær kveðja

Vilborg Anna Garðarsdóttir

Skjár Einn vill hughreysta hnípna þjóð